JAK ODKRYTO WITAMINĘ K

W roku 1929 Dam zauważył podskórne i śródskórne wybroczyny krwawe u kurcząt na sztucznej diecie. W pięć lat później badacz ten wraz z Schouheyderem doszedł do wniosku, że wywołane objawy u kurcząt są chorobą na skutek niedoboru czynnika nazwanego witaminą K potrzebnego do utrzymania normalnego poziomu protrombiny. W 1939 roku Dam, Karr i współpracownicy wyodrębnili czystą witaminę K z liści Lucerny (wit. K1). Wkrótce później Almgnist, Doisy, Friese dokonali syntezy witaminy K. Następnie udało się wykazać, że pewne drobnoustroje mogą syntetyzować czynnik przeciwkrwotoczny (wit. K2).


WŁAŚCIWOŚCI WITAMINY K

Witamina K1 jest jasnożółtą, oleistą cieczą o temperaturze topnienia 20°C. W niższej temperaturze tworzy kryształy. Rozpuszcza się w tłuszczach i rozpuszczalnikach tłuszczowych. Jest odporna na działanie temperatury, ale bardzo wrażliwa na działanie zasad i światła, zwł. promieni ultrafioletowych. Występuje głównie w produktach spożywczych pochodzenia roślinnego. W praktyce stosuje się często utlenioną pochodną witaminy K1, która nie jest wrażliwa na światło.

Witamina K2 jest jasnożółtą, krystaliczną substancją o temperaturze topnienia 54°C. Jej właściwości fizyczne są podobne do tych, które posiada witamina K1. Znajduje się głównie w drobnoustrojach. Witaminy K1 i K2 nie są toksyczne nawet w dużych dawkach. Drobne molekuły witaminy K stymulują w komórkach wątroby produkcję aktywatora krzepnięcia protrombiny, co zapewnia sprawne krzepnięcie krwi z uszkodzonych tkanek.

GDZIE WYSTĘPUJE WITAMINA K

Dieta bogata w warzywa (np. sałatę) , jaja, mleko zawsze pokrywa zapotrzebowanie na witaminę K. Należy podkreślić, że zjełczałe tłuszcze, nadużywanie leków (środki przeciwbólowe, salicylany lub antybiotyki), zanieczyszczone powietrze oraz środki konserwujące w puszkach i gotowych produktach spożywczych niszczą witaminę K, utrudniają jej wchłanianie lub prowadzą do przedwczesnego jej wydalania z organizmu.


http://mojtrening.w.interia.pl/wwwstare/k.html